Serum Levels of Surfactant Proteins in Patients with Combined Pulmonary Fibrosis and Emphysema (CPFE)

Introduction Emphysema and idiopathic pulmonary fibrosis (IPF) present either per se or coexist in combined pulmonary fibrosis and emphysema (CPFE). Serum surfactant proteins (SPs) A, B, C and D levels may reflect lung damage. We evaluated serum SP levels in healthy controls, emphysema, IPF, and CPFE patients and their associations to disease severity and survival. Methods 122 consecutive patients (31 emphysema, 62 IPF, and 29 CPFE) and 25 healthy controls underwent PFTs, ABG-measurements, 6MWT and chest HRCT. Serum levels of SPs were measured. Patients were followed-up for 1-year. Results SP-A and SP-D levels differed between groups (p = 0.006 and p= 26 ng/mL) presented a weak association with reduced survival (p = 0.05). Conclusion In conclusion, serum SP-A and SP-D levels were higher where fibrosis exists or coexists and related to disease severity, suggesting that serum SPs relate to alveolar damage in fibrotic lungs and may reflect either local overproduction or overleakage. The weak association between high levels of SP-B and survival needs further validation in clinical trials

Αντιμετώπιση της δύσπνοιας σε ασθενείς με πρωτοπαθή ή μεταστατικό καρκίνο του πνεύμονα τελικού σταδίου

Εισαγωγή: Η δύσπνοια είναι συχνό σύμπτωμα στους ασθενείς με τελικού σταδίου κακοήθεια, καθώς εμφανίζεται σε ποσοστό έως και 70% αυτών, και επιφέρει σημαντική μείωση στην ποιότητα ζωής τους και σημαντικό φορτίο για τα συστήματα υγείας. Η διαχείριση της δύσπνοιας έχει σκοπό την προαγωγή της ποιότητας ζωής και την ανακούφιση των συμπτωμάτων στους ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο τελικού σταδίου. Σκοπό της παρούσας μελέτης αποτέλεσε η καταγραφή των παρεμβάσεων για την ανακούφιση της δύσπνοιας σε ασθενείς με τελικού σταδίου πρωτοπαθή ή μεταστατικό καρκίνο του πνεύμονα, στο πλαίσιο μιας Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας, και η αντιστοίχισή τους με τα διεθνή δεδομένα. Υλικό – Ασθενείς – Μέθοδοι: Καταγράφηκαν και αναλύθηκαν τα δεδομένα ασθενών με τελικού σταδίου πρωτοπαθή ή μεταστατικό καρκίνο του πνεύμονα που εισήχθησαν σε Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας, και έλαβαν Ανακουφιστική Φροντίδα για δύσπνοια. Ειδικότερα, αναλύθηκαν τόσο οι φαρμακολογικές παρεμβάσεις ανά κατηγορία φαρμάκου, όσο και οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις που χορηγήθηκαν σε κάθε ασθενή. Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 67 ασθενείς με μέση ηλικία τους ήταν 69,1 έτη (εύρος 47-89 έτη). Το 65,6% ήταν άνδρες και 34,4% γυναίκες. 62/67 ασθενείς είχαν σαν πρωτοπαθή εστία τον πνεύμονα, ενώ σε 5 περιπτώσεις η νόσος στον πνεύμονα ήταν μεταστατική. Η μέση διάρκεια παραμονής των ασθενών στην Μονάδα Φροντίδας ήταν 12 ημέρες. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν κάποιου είδους φαρμακολογική παρέμβαση. Οι βενζοδιαζεπίνες ήταν η συχνότερα χορηγούμενη κατηγορία φαρμάκων, καθώς χορηγήθηκαν σε 44/67 ασθενείς (ποσοστό 67,2%), με δεύτερη κατηγορία αυτή των οπιοειδών, που χορηγήθηκαν σε 32/67 ασθενείς. Βρογχοδιασταλτικά χορηγήθηκαν σε 22/67 ασθενείς και κορτικοστεροειδή σε 14/67 ασθενείς. Τέλος, για την ανακούφιση από τη δύσπνοια, σε 7 περιπτώσεις χορηγήθηκαν διουρητικά. Εκ των ασθενών, επιπρόσθετη μη φαρμακολογική ανακουφιστική αντιμετώπιση, καταγράφηκε σε 4 περιπτώσεις. Οι κυριότεροι συνδυασμοί φαρμακολογικής αντιμετώπισης είχαν ως κύριες συνιστώσες τις βενζοδιαζεπίνες μόνες τους ή σε συγχορήγηση με οπιοειδή. Συμπεράσματα: Σε εναρμόνιση με τη διεθνή βιβλιογραφία, οι κύριες ομάδες φαρμάκων που χορηγήθηκαν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων δύσπνοιας σε ασθενείς με τελικού σταδίου καρκίνο του πνεύμονα ήταν οι βενζοδιαζεπίνες και τα οπιοειδή. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν σε μικρότερη συχνότητα κορτικοστεροειδή και βρογχοδιασταλτικά. Η χρήση μη φαρμακολογικών παρεμβάσεων οφείλει να αυξηθεί, καθώς αποτελούν και αυτές σημαντική συνιστώσα της ανακούφισης της δύσπνοιας σε ασθενείς με τελικού σταδίου κακοήθεια.IntroductionL Dyspnea is a common symptom in patients with end stage malignancy, as it affects nearly 70% of patients and incurs significant decrease in the quality of life as well as a significant burden in healthcare systems. Relief of dyspnea aims at improvement of quality of life, and palliation of symptoms in patients with end – stage cancer. The present study aims at recording the interventions for palliation of dyspnea in patients with end – stage primary or metastatic lung cancer, at the setting of a Palliative Care Unit, and the comparison with established international practice. Patients and Methods: The data of patients with end – stage primary or metastatic lung cancer that were hospitalized in a Palliative Care Unit and received palliative interventions for dyspnea were recorded and analyzed. Specifically, the pharmacologic and non – pharmacologic interventions were categorized by type of intervention, and analyzed. Results: In the present study, 67 patients with a mean age of 69,1 years (47-89 years) were included. 65,6% of the patients were men and 34,4% women. 62 out of 67 patients had primary lung cancer whereas in 5 cases the lung disease was metastatic. The mean duration of hospice stay was 12 days. All patients received some form of pharmacological treatment. Benzodiazepines were the most frequently administered category of medication, as they were administered in 44/67 patients, while opioids were used in 32/67 patients. Bronchodilators were administered in 22/67 patients and corticosteroids in 14 cases. Finally, in 7 cases, diuretics were administered for palliation of dyspnea. Additional non – pharmacologic interventions were recorded in 4 cases. The most common combinations of pharmacologic interventions included benzodiazepines as monotherapy or in combination with opioids. Conclusions: In accordance to international common practice, the main drug categories that were used for palliation of dyspnea in patients with end – stage lung cancer were benzodiazepines and opioids. Corticosteroids and bronchodilators were used less frequently. The non – pharmacologic intervention rate might need to be increased, as they represent a significant pillar of dyspnea relief in patients with end – stage malignancy

Composite Physiological Index (CPI) correlations to A. SP-A, B. SP-B, C. SP-C and D: SP-D.

<p>Level of statistical significance after correction for multiple correlation analysis was set at p < 0.023.</p

Serum Levels of Surfactant Proteins in Patients with Combined Pulmonary Fibrosis and Emphysema (CPFE) - Table 2

<p>Serum Levels of Surfactant Proteins in Patients with Combined Pulmonary Fibrosis and Emphysema (CPFE)</p> - Table

Kaplan-Meier curve showing survival of patients with IPF according to the levels of SP-B.

<p>Kaplan-Meier curve showing survival of patients with IPF according to the levels of SP-B.</p

Serum Surfactant Protein levels in CPFE patients according to the extent of emphysematous lesions.

<p>Serum Surfactant Protein levels in CPFE patients according to the extent of emphysematous lesions.</p

Demographic and functional characteristics of the study participants.

<p>Demographic and functional characteristics of the study participants.</p

Serum surfactant protein levels in the different study groups.

<p>A. SP-A, B. SP-B, C. SP-C, D. SP-D.</p